پخش زنده
امروز: -
روایت ایثار؛ کشاورز مؤمن پِرکَلّه ای که خانواده را رها کرد تا ایران بماند
شهید جلیل ۱۴۰۴عبدی، مردی از دیار پِرکَلّه شهرستان شازند، با وجود داشتن هفت فرزند و نوزادی ۹ ماهه، در سال ۱۳۶۴ راه جبهه را برگزید و در عملیات والفجر ۸ به شهادت رسید؛ پیکرش پس از ده سال بی‌خبری، در سال ۱۳۷۴ طی عملیات تفحص شناسایی و به زادگاهش بازگردانده شد.
شهید جلیل عبدی در اول آذرماه ۱۳۲۰ در خانواده‌ای مذهبی و زحمت‌کش در روستای پِرکَلّه از توابع شهرستان شازند متولد شد. او از نوجوانی در کنار پدر به کار کشاورزی مشغول بود و به دلیل ایمان و روحیه مردمی‌اش، یکی از چهره‌های فعال روستا به شمار می‌رفت.
وی در سال ۱۳۴۳ زندگی جدید خود را با همسری مؤمن آغاز کرد و حاصل این ازدواج، هفت فرزند بود. عبدی در روزهای پرالتهاب انقلاب اسلامی نیز حضوری مؤثر داشت و در راهپیمایی‌ها و اعتراضات مردمی نقش‌آفرینی می‌کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی، این کشاورز مؤمن احساس تکلیف کرد و برای دفاع از اسلام و میهن، مسیر جهاد را برگزید. او نخستین بار در سال ۱۳۶۲ به کردستان اعزام شد، اما در سال ۱۳۶۳ به دلیل تولد فرزندش همسرش از اعزام دوباره او جلوگیری کرد. با این حال، پس از گذشت یک سال و در حالی که فرزندش تنها ۹ ماه داشت، در سال ۱۳۶۴ بار دیگر لباس رزم پوشید و راهی جبهه شد.
شهید عبدی پس از گذراندن آموزش‌های نظامی، به‌عنوان تک‌تیرانداز در لشکر ۱۷ علی بن ابی‌طالب (ع) سازماندهی شد.
در عملیات والفجر ۸ و هم‌زمان با عبور نیروهای ایرانی از اروندرود و ورود به منطقه فاو، شدت آتش دشمن به حدی بود که نیروها از یکدیگر جدا شدند. شهید جلیل عبدی در شب ۲۲ بهمن‌ماه ۱۳۶۴ در همین عملیات مفقود شد و خبر شهادتش ۱۰ سال در هاله‌ای از ابهام باقی ماند. خانواده‌اش طی سال‌های مفقودی بارها به سراغ اسیران رفتند اما نشانی از او نیافتند.
سرانجام در سال ۱۳۷۴ پیکر این شهید والا مقام در عملیات تفحص شناسایی شد و به زادگاهش روستای پِرکَلّه بازگشت تا پس از ده سال گمنامی، در کنار مردم دیارش آرام گیرد.
نظر شما