روایت اقتصاددانها از یارانه سوخت
برخی از اقتصاددانها معتقدند که نحوه توزیع یارانه سوخت باید تغییر کند و برخی دیگر میگویند که باید با سهمیه بندی، مصرف سوخت را کاهش داد.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما، نحوه توزیع یارانه سوخ بحث داغ اقتصاددانهاست که از دهه ۸۰ آغاز شد؛ زمانی که بر اساس آمارهای وزارت نفت، واردات روزانه بنزین به بیش از ۲۵ میلیون لیتر در روز رسیده بود.
گروهی از اقتصاددانها عقیده دارند که دولت باید به مرور، یارانه سوخت را حذف کند؛ مثلا مسعود نیلی میگوید: یارانه بنزین به خانوارهای بهرهمند، بیشتر از خانوادههای فاقد وسیله نقلیه شخصی تعلق میگیرد؛ پس قیمت بنزین باید به تدریج به سمت یک قیمت بینالمللی حرکت کند و منابع حاصل از آن، برای پرداخت به افراد نیازمند در نظر گرفته شود.
فرهاد نیلی هم میگوید: تدوام سیاست اعمال قیمتهای حمایتی برای حاملهای انرژی، کسری مالی و اثرات تورمی را به دنبال دارد.
تیمور رحمانی اقتصاددان دیگری است که عقیده دارد، حذف یارانه بنزین باعث ایجاد تورم نمیشود؛ به گفته او، با دستکاری در نظام قیمت گذاری، نمیتوان از اقشار آسیب پذیر حمایت کرد و منشاء ماندگاری تورم در ایران، مسائل پولی است؛ نه تغییر قیمت بنزین.
گروهی از این اقتصاددانها با حذف تدریجی یارانه سوخت موافقند، اما با جهانی شدن قیمت آن، مخالف؛ مانند سیدعلی مدنی زاده که میگوید: دولت باید ابتدا بدون تغییر قیمت، بازار داخلی انرژی را ایجاد کند و سپس، به مرور شیوه پرداخت یارانه را از حالت قیمتی به پرداخت یارانه نقدی یا اوراق سرمایهگذاری تغییر دهد.
گروه دیگری از اقتصاددانها هم از اساس با وجود یارانه پنهان در قیمت سوخت مخالفند؛ مانند حسن سبحانی که میگوید: افزایش قیمت بنزین باعث کاهش مصرف آن نمیشود و واردات بنزین هم تورم را افزایش میدهد؛ پس باید از روش سهمیهبندی استفاده کرد.
به گفته او، قاچاق سوخت هم ربطی به قیمت آن ندارد و باید مدیریت مرزها را تقویت کرد.
چه جمله حکیمانه ای !!
ایشان اقتصاددان است ؟؟؟؟!!!!!
چطور .... قاچاق سوخت ربطی به قیمت آن ندارد !!
خب ارزان است که قاچاق میشود !
وگرنه از افغانستان و ترکیه به ایران قاچاق میشد .