استقامت در تار و پود زندگی نویسنده معلول ملایری

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان همدان؛نویسنده معلول ملایری، سال ۱۳۳۴ در روستای "رضوانکده" متولد  و ذوق هنری او موجب خلق آثار ارزشمندی در زمینه شعر و شاعری شد.

"جلیل جمشیدی" متخلّص به "عاطف ملایری" سال ۱۳۵۸ در مانوری در ارتش از بلندی می‌افتد و از ناحیه گردن دچار آسیب نخاعی می‌شود و از ابتدای انقلاب تاکنون با ضایعه نخاعی درگیر است و در این مدت با یک تخت چوبی و دیوان اشعارش همدم شده است.

او با بیان اینکه علاوه بر سرودن شعر،کتاب‌هایش را نیز خود ویراستاری می کند، گفت: علاوه بر شعر و شاعری در حوزه‌های دیگر هم فعالیت داشته‌ام، از کشاورزی گرفته تا کار ساختمان و برخی کارها را نیز از دور مدیریت کرده‌ام.

نویسنده ملایری افزود: شاید کسی من را با این وضعیت ببیند، برایش انجام این کارها غیر قابل تصور باشد، اما من نگذاشتم عمرم به بطالت بگذرد.

عاطف ملایری تصریح کرد: تا هر زمانی که نفسی می‌آید و جان در بدن دارم، می‌نویسم و با عشق به کارم ادامه می‌دهم.

او با بیان اینکه ابتدا به صورت مقدماتی و در حاشیه مجلات و روزنامه‌ها، یادداشت افکار و اشعار خود را چاپ می‌کردم گفت: بعد از رحلت امام خمینی‌(ره) و شنیدن غزل‌های آن پیر فرزانه از رادیو و تلویزیون، به سرودن شعر به صورت جدی پرداختم

 جلیل جمشیدی" دفتر "شیدای عشق" خود را در سال ۱۳۷۲، "آوای عشق" را سال ۱۳۷۹، "دیوان انتظار" با مضامین آئینی در رابطه با امام رضا(ع) را اوایل سال ۱۳۹۰ و "دیوان عاطف" را سال ۱۳۹۹ به چاپ رساند.

این نویسنده ملایری در سال 1384 ازدواج کرد و این روزها آرزوی زیارت حرم امام رضا(ع)را دارد.