پخش زنده
امروز: -
وبگردی؛
جاندارانی که بیشترین طول عمر در جهان را دارند
انسان برای فخرفروشی درباره "طول عمر" هیچ برتری نسبت به دیگر حیوانات از جمله کوسه ها، وال ها، حتی سمندرها و حلزون ها ندارد.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما؛ بعضی از جانداران هستند که عمر چندصدساله دارند مثل بعضی از گونه های لاک پشت، بعضی نیز مثل انسان اگر طولانی عمر کنند 100 سال میتوانند زنده بمانند. ما انسان ها همه ی وقت خود را به دلیل طول عمر نسبتاً زیاد برتر از دیگر موجودات میدانیم و اینکه با پیشرفت علم و بهبود شرایط زندگی و سلامت رفته رفته بر میزان عمر انسان افزوده میشود، نشانه ی برتری انسان می دانیم. اما نکته ی جالب این هست که تعداد زیادی از حیوانات طول عمرهای بلندتری نسبت به انسان ها دارند.
ما در این مطلب قصد داریم شما را با گونه هایی از جانورانی که بیشترین طول عمر را در بین حیوانات دارند آشنا کنیم.
موریانه ی ملکه؛ «۵۰ سال»
همه معمولاً بر این باورند که حشرات تنها چند روز و یا نهایتاً چند هفته زنده می مانند. اما باید بدانید که این تئوری را باید به کلی دور بیندازید. تمامی گونه های موریانه ها تحت رهبری یک پادشاه یا ملکه زندگی می کنند. اگر شکارچیان مزاحم این ملکه و تخم گذاری بی پایان وی نشوند او میتواند تا ۵۰ سال نیز زنده بماند و عمر بسیار طولانی خواهد داشت. اما موریانه های کارگر که بعنوان آفت های چوب می شناسیم و اکثریت اجتماع موریانه ها را تشکیل می دهند تنها یک یا دو سال زنده می مانند که برای این حشرات زحمتکش و زندگی پرمشقت بردگی انها مناسب و کافی بنظر میرسد.
ماهی کوی؛ «۵۰ سال»
در طبیعت ماهی ها به ندرت بیش از چند سال عمر میکنند و ماهی قرمز نیز در برترین شرایط زندگی و تحت شدیدترین مراقبت ها نیز به ندرت می تواند ۱۰ سال عمر کند. اما ماهی «کوی» «koi» که نوعی ماهی کپور در ژاپن و دیگر نقاط جهان هست از این قاعده پیروی نمیکند.
این ماهی مثل دیگر انواع ماهی کپور میتواند در شرایط مختلفی زندگی کنند اما توانایی دفاع از خود در برابر شکارچیان را ندارند. با این وجود در شرایط نظارت شده و بدون حضور شکارچیان سن بعضی از این ماهی ها تا ۲۰۰ سال نیز گزارش شده هست. اما طول عمر متوسط یک ماهی «کوی» توسط محققان حدود ۵۰ سال برآورد میشود.
طوطی دم بلند مَکو؛ «۱۰۰ سال»
طوطی های رنگارنگ مَکو «macaw» که در جنگل های قاره کشور آمریکا و به خصوص آمریکای جنوبی زندگی میکند برای همۀ وقت با جفت خود می مانند و در حالی که طوطی ماده به مراقبت از جوجه ها می پردازد، طوطی نر مسئولیت فراهم سازی غذا را بر عهده می گیرد. پس می توان گفت که زندگی انها شباهت بسیاری به زندگی انسان ها دارد.
این پرندگان از نظر طول عمر نیز شباهت بسیاری به انسان ها داشته و در حیات وحش تا ۶۰ سال و در اسارت تا ۱۰۰ سال نیز زنده می ماند.
طول عمر این طوطی و دیگر طوطی های خانواده ی موسوم به «Psittacidae» حقیقت جالبی در خود دارد: از آن جایی که پرندگان از نسل دایناسورها تکامل یافته اند و اینکه تعداد زیادی از دایناسورها کوچک و دارای پرهای رنگارنگ بوده اند می توان ادعا کرد که بعضی از دایناسورها یا نوادگان انها هنوز زنده بوده و طول عمری بیش از یکصد سال دارند.
سمندر غارنشین «۱۰۰ سال»
سمندر کور با نام علمی « Proteus anguinus» می تواند 100 سال زندگی کند. اما چطور یک دوزیست باریک، ضعیف، کور، غارنشین، ۱۵ سانتیمتری می تواند
در یک دنیای وحشی بیش از چند هفته زنده بماند؟ محققان حوزه ی جانورشناسی طول عمر باور نکردنی این دوزیست را با سیستم متابولیسم بسیار کند او مرتبط میدانند. سمندر پس از ۱۵ سال به دوران بلوغ جنسی رسیده و جفت گیری می کند و هر ۱۲ سال یکبار تخم گذاری میکند.
این حیوان تنها برای خوردن غذا از جایش تکان می خورد، در غیر این صورت سرجایش میماند. اضافه بر این غارهای مرطوب و سرد جنوب اروپا که این سمندر خارق العاده در آنها زندگی می کند خالی از هر گونه شکارچی بوده و این موضوع نیز به طول عمر فراوان و یکصد ساله ی این موجود کمک کرده است.
شگفتی این طول عمر زمانی بیشتر می شود که؛ این موجود غارنشین در بین دوزیستان در رتبه ی دوم از لحاظ طول عمر قرار میگیرد.
انسان؛ «۱۰۰ سال»
دیگر رسیدن به سن صد سالگی در بین انسان های امروزی اتفاق غیرطبیعی در نظر گرفته نمی شود و در هر دوره حدود ۵۰۰٫۰۰۰ انسان صد ساله در کره ی زمین وجود دارد و این موضوع خود نمایانگر میزان پیشرفت بشر در مینه های مختلف بخصوص حوزه ی سلامت و پزشکی هست.
نهنگ قطبی؛ «۲۰۰ سال»
بعنوان یک قانون کلی پستاندارهای بزرگ تر می توانند طول عمر بیشتری داشته باشند اما حتی با این قاعده ی نسبتاً استاندارد نیز نهنگ قطبی «bowhead whale» یک استثنا به شمار می آید. نهنگ های قطبی بالغ که وزنی معادل یکصد تن دارند معمولاً تا سن ۲۰۰ سالگی نیز زنده می ماند.
اخیراً مطالعاتی که بر روی ژن این حیوان انجام شده نشان میدهد که در بدن نهنگ های قطبی ژن های منحصر به فردی وجود دارد که میتوانند "دی ان ای" را ترمیم کرده و در مقابل جهش های خطرناک و در نتیجه ابتلا به مریضی سرطان مقاوم میباشند.
از آن جایی که اینگونه وال در قطب شمال و آب های سرد نواحی قطبی زندگی می کند می توان ادعا کرد که متابولیسم کند نیز سهم زیادی در افزایش طول عمر آنها داشته هست. امروزه بیش از ۲۵٫۰۰۰ نهنگ قطبی در نیمکره ی شمالی زندگی میکنند که نشان میدهد تعداد آنها نسبت به سال ۱۹۶۶ افزایش چشمگیری داشته و تلاش های طرفداران محیط زیست دریایی سبب شده که شکار آنها به شدت کاهش یابد.
لاک پشت غول پیکر؛ «۳۰۰ سال»
لاک پشت های غول پیکر جزایر گالاپاگوس و سیشل مشابه های زنده ای از موجودات غول پیکر و منزوی ساکن جزایر متروکه میباشند که نشان می دهد جانورانی که خود را در جزایر محدود کرده و هیچ شکارچی برای شکار انها در این جزایر یافت نشود معمولاً از لحاظ جسمی رشد زیادی کرده و به شدت غول پیکر می شوند.
این خزنده بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم وزن داشته و بعضی از انها در اسارت تا ۲۰۰ سال نیز زنده مانده اند و بسیاری بر این باورند که این خزنده ی نادر می تواند از مرز ۳۰۰ سال عمر نیز عبور کند. علت طول عمر این خزنده نیز مثل دیگر موجوداتی که در این فهرست دیده میشود کاملاً واضح بنظر می رسد: این خزنده بسیار کند و آرام حرکت میکند و سطح متابولیسم بدنشان در کمترین و پایین ترین حد ممکن قرار دارد و مراحل زندگی انها نیز به همین منوال طولانی خواهد بود.
کوسه ی گرینلند؛ «۴۰۰ سال»
اگر عدالتی در جهان وجود داشت کوسه ی "گرینلند" با نام علمی «Squalus microcephalus» نیز می بایست دستکم به اندازه ی کوسه ی سفید قاتل شهرت می داشت. اینگونه ی کوسه به همان اندازه بزرگ بوده و وزن آن به یک تن نیز میرسد. این حیوان در آب های قطب شمال زندگی کرده و به ندرت خود را نشان میدهد.
جالب تر این که عمر ۴۰۰ ساله ی آن را می توان به زندگی در آب های سرد و نزدیک به منجمد، متابولیسم نسبتاً کند و وجود ماده ی سمی در گوشت آن نسبت داد. در کمال ناباوری این گونه کوسه تنها پس از بکصد سالگی به بلوغ جنسی میرسد که دیگر مهره داران در این سن معمولاً مرده اند.
صدف دو کفه ای کواهوگ اقیانوسی؛ «۵۰۰ سال»
داستان طول عمر طولانی این نرم تن ۵۰۰ ساله بیشتر شبیه یک شوخی می باشد. اما و اقعیت دارد.
منبع:میهن مگ
انتشار یافته: ۱
نظر شما
البته با توجه به نظریه نسبیت انیشتین موجودات کوچکتر زمان براشون کند تر میگذره پس اون سمندر از نظر ما عمرش اونقده و از دید خود جانور بسیار طولانی تره